Science Alert’te yer alan habere nazaran; araştırma, ABD’deki 9-10 yaş ortası 9 bin 855 çocuğun ekran müddeti bilgilerini tahlil etti. Çocuklar günde ortalama 2,5 saat TV yahut çevrimiçi görüntü izlerken, 1 saat görüntü oyunları oynuyor ve yarım saat internet üzerinden sosyalleşiyordu. Araştırmacılar, iki yıl sonra 5.000’den fazla çocuğun zeka düzeylerini yine ölçtü.
Sonuçlar, görüntü oyunlarına normdan daha fazla vakit ayıran çocukların, IQ düzeylerinde 2,5 puanlık bir artış yaşadığını gösterdi. Çocukların IQ artışı, okuma-anlama, görsel-uzamsal işlemleme, hafıza, esnek düşünme ve özdenetim üzere alanlardaki performanslarına dayandırıldı.
Araştırmada, televizyon izleme ve toplumsal medya kullanımının çocukların zeka düzeylerine olumlu ya da olumsuz bir tesiri olmadığı belirtildi. Bu bulgu, ekran mühleti ile bilişsel gelişim ortasındaki münasebet hakkında süregelen tartışmalara değerli bir katkı sağlıyor.
Araştırmayı yürüten takım, bu çalışmanın zekanın doğuştan sabit olmadığını, çevresel ve davranışsal faktörlerin zekayı şekillendirebileceğini desteklediğini belirtti. İsveç Karolinska Enstitüsü’nden nörobilimci Torkel Klingberg, “Sonuçlarımız, ekran müddetinin genel olarak çocukların bilişsel yeteneklerini zayıflatmadığını ve görüntü oyunlarının zeka düzeyini artırabileceğini gösteriyor” dedi.
Genetik ve Sosyoekonomik Faktörler Dikkate Alındı
Bu çalışma, genetik yatkınlıklar ve sosyoekonomik farklılıklar üzere değişkenleri denetim ederek, daha evvelki çelişkili sonuçları en aza indirmeyi amaçladı. Araştırmacılar, evvelki çalışmalardaki küçük örneklem büyüklükleri ve tasarım eksikliklerinin sonuçları karıştırabileceğini söz etti.
Araştırmada ekran müddetinin fizikî aktivite, uyku, genel sıhhat yahut okul performansı üzerindeki tesirleri incelenmedi. Klingberg, “Bu alanlarda daha fazla araştırma yapılması gerekiyor” dedi. Ayrıyeten, bilişsel tesirlerin çocukluktaki beyin gelişimiyle nasıl bağlantılı olduğuna dair daha fazla bilgi toplanması gerektiğini belirtti.
Araştırmacılar, görüntü oyunlarının sadece zeka üzerinde değil, birebir vakitte öteki bilişsel ve toplumsal yararlar sunabileceğine de dikkat çekti. Lakin bu hususta daha fazla disiplinler ortası çalışmaya muhtaçlık olduğu vurgulandı.
