Yarasaların Geleceği Tahmin Etme Yeteneği
Johns Hopkins Üniversitesi’nden bilim insanları tarafından gerçekleştirilen yeni bir çalışma, yarasaların avlarının geleceğini tahmin etme yeteneğine sahip olduğunu ortaya koydu. Yapılan araştırmaya göre, yarasalar avlarının çıkardığı seslerin yankılarından faydalanarak, sadece avlarının mevcut konumunu değil, aynı zamanda gelecekteki konumunu da doğru bir şekilde tahmin edebiliyorlar.
PNAS dergisinde yayımlanan bu ilginç araştırma, yarasaların avlarını nasıl etkili bir şekilde avladığını anlamaya yönelik önemli bilgiler sunuyor. Bilim insanları, bu karmaşık teoriyi matematiksel bir modelle desteklemeyi başardılar. Araştırmanın kıdemli yazarı, Psikoloji ve Beyin Bilimleri profesörü Cynthia F. Moss, çalışmayla ilgili olarak şu ifadeleri kullandı:
“Bir tenisçinin, topa ne zaman ve nerede vuracağını önceden bilmesi gerektiği gibi, bir yarasanın da avladığı böcekle ne zaman ve nerede temas kuracağını önceden bilmesi gerekiyor. Böcek uçuyor. Yarasa da uçuyor. Böylesine değişken bir ortamda yarasa, sadece yankılara güvenseydi avını ıskalardı.”
Yarasalar, avlarının yatay düzlemdeki konumunu anlamak için başlarını hedeflerine odaklarken, avın ne kadar uzakta olduğunu belirlemek için yankılardan faydalanıyorlar. Ancak seslerin bir nesneye çarpıp geri dönmesi, doğal olarak küçük bir gecikmeye neden oluyor. Bu yankılardaki gecikme, teknik olarak yarasanın avının geçmişteki konumunu tespit etmesine yol açıyor.
Araştırmacılara göre, yarasalar yalnızca yankılara güvenerek avlansalardı, kesinlikle başarısız avcılar olurlardı. Ancak yarasalar, yankılardan elde ettikleri verilerle avlarının gelecekteki konumunu tahmin ettiklerinden, oldukça başarılı avcılar olarak biliniyorlar.
Söz konusu teoriyi test etmek amacıyla bilim insanları, yarasaların gerçek hayatta avlandıkları ortamı simüle eden bir matematiksel model geliştirdiler. Bu deneyde bir avcı yarasa ve bir av böceği bulunuyordu; amaç, yarasaların avlarını ne kadar iyi takip ettiklerini gözlemlemekti.
Deneyin bulguları, araştırmacıların “yarasaların geleceği tahmin ettikleri” yönündeki teorisini doğruladı. Yarasalar, beklenildiği gibi avdan gelen yankının ötesine, yani böceğin gerçek konumuna odaklandılar. Bu durum, yarasaların hem yön hem de konum bilgilerini kullanarak avlarının gelecekteki konumunu tahmin ettikleri yönündeki teorinin geçerliliğini kanıtlamış oldu.
