Üniversite Mezuniyetinin Ardından Yeni Bir Yol Çizmek
Hazırlayan – Gonca Kocabaş
milliyet.com.tr / gonca.kocabas@milliyet.com.tr
Herkese merhaba! Bugün sizlere hayatımın dönüm noktalarından birini, üniversiteden mezun olduktan sonra nasıl yeni bir yol çizdiğimi anlatacağım. Umarım bu yazıyı okurken keyif alırsınız.
Öğrencilik yıllarımda, henüz lisedeyken yaz tatillerimde, üniversite dönemimde ise hem hafta sonları hem de tatillerde çalışarak deneyim kazandım. Hatta ilkokulda babam esnaf olduğu için, ona dükkanda yardım ediyordum. Liseye geçtiğimde ise farklı sektörlerde çalışarak kendi ayaklarımın üzerinde durmayı öğrendim. Küçük yaşlarda çalışma hayatını tecrübe ettiğim için, hayattan ne istediğimi daha iyi anlayan bir birey haline geldim.
Ülkemizdeki çalışma koşullarının sosyal hayatı ne kadar kısıtlayıcı olduğunu gözlemledim. Üniversiteden mezun olduktan sonra kesinlikle özel sektörde çalışmak istemediğimi biliyordum. Özel sektörde izinlerim ve tatillerim devlet kurumlarına göre daha kısıtlı olacaktı, fakat benim dünyayı gezme hayalim vardı.
Bu nedenle, mezuniyetimin ardından bölümümle ilgili kurum sınavlarına hazırlanmaya karar verdim. Uzun bir süre boyunca bu hedefe emek verdim. Her ne kadar KPSS ve diğer kurumların yazılı sınavlarında başarılı olsam da, mülakat aşamasında maalesef başarılı olamadım. Ama bu durum beni üzmedi.
Hayallerimi yaşamak için yüksek bir gelire ihtiyacım yoktu. Üniversite yıllarımda otostop çekip kamp kurarak gezmiştim ve az parayla seyahat edebileceğimi biliyordum. Hayatımı idame ettirecek kadar para kazanacağımı düşündüm ve hayallerimi daha fazla ertelemek istemedim.
Bu kararı verdikten hemen sonra bir işe girdim. O dönemde, kameralı telefon bile kullanmıyordum. Telefonum bozulmuştu ve evdeki kullanılmayan bir telefonu kullanıyordum. Çalıştığım işte kazandığım parayla güzel bir kamerası olan telefon aldım ve beni kısa bir süre de olsa idame ettirecek parayı kazandım. Aynı zamanda 2,5 ay sonra ilk çıkacağım tren yolculuğunun biletini de almıştım. Bu motivasyonla çalışmak bana harika bir his veriyordu.
Biletimin tarihini hiç unutmam, 6 Şubat. Kars trenine bilet almıştım ve ben 5 Şubat’ta Ankara yolundaydım. Bu şekilde, karar verme sürecim ve karar verdikten sonraki ilk yolculuğum gerçekleşmiş oldu.
Ailemin Tepkisi
Çoğu zaman aileler, böyle radikal kararlara pek sıcak bakmazlar. Sizin ailenizin tepkisi ne oldu? Aslında, planlarımda hep öncelikli olarak Türkiye turuna çıkmak vardı. Ancak aileme bunu zamanla alıştıra alıştıra söyledim çünkü onların başta buna karşı çıkacaklarını biliyordum. Öğrencilik yıllarımda hep başarılıydım ve evin en büyük çocuğuydum.
Üniversite eğitimi almıştım ve aile geçmişime baktığımda, ailemde üniversite mezunu yoktu. Bu nedenle benden büyük beklentileri vardı. Ben ise onların benden istedikleri hayat ile hayallerim arasında sıkışmıştım. Hem onları mutlu etmek hem de kendimi mutlu etmek istiyordum. Kurum sınavlarına hazırlanmamın sebebi de bu beklentilerdi.
Zaman geçtikçe, hayat benden çok şey alıyordu. Kendime sürekli soruyordum: “Gerçekten ne istiyorsun? Nasıl bir hayat yaşamak istiyorsun? Seni ne mutlu edecek?” Bu soruların cevabını kendime verdiğimde, düşünmeden harekete geçtim. İstikrarlı bir şekilde bu yolda ilerlersem zamanla ailemi de ikna edeceğimi biliyordum. Bu süreç hiç ama hiç kolay olmadı. Hala ailemin bu duruma gönüllü olduğunu söyleyemem ama artık ne istediğimi bildiklerini biliyorum ve beni engellemeye çalışmıyorlar. Saygı duyuyorlar. Bu durum bizim aile için adeta bir mucize oldu.
İlk Yolculuğum
Verdiğiniz karar sonrası ilk yolculuğunuzu nereye yaptınız? İlk yolculuğum, İzmir’den Ankara’ya, oradan ise Kars’a oldu. İki gün içinde neredeyse Türkiye’nin bir ucundan bir ucuna gitmiş oldum. Kars ve Ardahan’ı gezdikten sonra tekrar Ankara’ya geri döndüm ve sabahına Olimpos’a kamp yapmaya gittim. Ardından İstanbul’a geçtim. Çok kısa zaman içinde dört mevsimi yaşamış ve Türkiye’nin dört bir yanını görme şansına sahip olmuştum. Hala hatırladıkça gülümsüyorum. Bu, gerçekten ilginç bir başlangıçtı.
Seyahat İçin Gerekli Finansman
Seyahat etmek için çok fazla paranızın olmasına gerek yok, fakat yine de bir miktar gelir elde etmeniz gerekiyor. Siz kendinizi ilk başlarda nasıl finanse ettiniz? Kesinlikle haklısınız; parasız dünya turu yapılamayacağını hepimiz biliyoruz. Her ne olursa olsun, temel ihtiyaçlarımızı karşılamak için az da olsa paraya ihtiyacımız var.
Ben ise şöyle yapıyordum. Öğrencilik yıllarımdan dolayı, günlük çalışabileceğiniz birçok iş vardı. Gün sonunda size paranızı ödüyorlardı. Bu işleri bulabileceğiniz WhatsApp grupları mevcut. Paraya ihtiyacım olduğunda, orada gördüğüm ilanlara başvurup o şekilde para kazanıyordum. Örneğin, fuar hostesliği, garsonluk, anketörlük gibi işlerde çalıştım. Bu işlerde 5-10 gün çalıştığım parayla rahatlıkla 30-40 gün seyahat edebiliyordum.
Şu Anda Ne Yapıyorsunuz?
Şu anda nasıl para kazanıyorsunuz? Seyahat ederken kendimi fotoğraf ve video konusunda geliştirmeye çalıştım. Ürettiğim içerikleri sosyal medyada paylaştıkça, başka firmalar da kendi ürünleri için benden içerik üretmemi talep etmeye başladı. Şimdi gezilerimi yaparken, aynı zamanda firmalar için içerik üretiyorum. Türkiye’yi doya doya gezdim, fakat artık dünya turuna çıkmak istiyorum.
Bu sebeple birkaç ay önce YouTube kanalı açtım ve gezilerimi orada paylaşmaya başladım. Kanal oldukça yeni, ancak zamanla geliştikçe dünya turu hayalime bir adım daha yaklaşacağım. Ayrıca, seyahat edebilmek için şartların uygun hale gelmesini bekliyorum.
Otostopla Seyahat Etmek
Otostopla gezmek korkutmuyor mu? Yollarda nasıl önlemler alıyorsunuz? Aslında hiç korkutmadı. Uzun zamandır ülkemizi bu şekilde geziyorum. İlk otostopla gezmeye 8 yıl önce başlamıştım. Öğrencilik yıllarımda arkadaşlarımla birlikte başlamıştım. O zamanlar gezmek için yeterli paramız yoktu ve bu şekilde eğlenceli bir yolculuk yapıyorduk.
Mezun olduktan sonra Türkiye turumu yine otostop çekerek yapmaya karar verdiğimde, yine yeterli param yoktu, fakat bu benim yaşam tarzım haline gelmişti. Seyahatten ziyade yolda olmanın tadını çıkarmak beni mutlu ediyordu. Nereye, ne zaman, kiminle varacağımı bilmeden yolda olmak, aslında bana sonsuz hikayeler ve yaşanmışlıklar sunuyordu.
Otostopun, iki taraf için de tehlikeleri var. Otostop çeken kişi kadar, yolcu alan kişi de kendi güvenliğini hiçe sayıyor. Fakat karşılıklı güven olmadan hiçbir şey yapamazsınız. Bu yüzden iki taraf da birbirine güveniyor. Kişi durduğunda, “Abi nereye gidiyorsun?” diye sorduğumda, o kısacık anda tecrübelerime dayanarak o kişiyle yolculuk yapıp yapamayacağımı anlayabiliyorum. O kişi bizi almak zorunda olmadığı gibi, duran araca güven vermiyorsa biz de binmek zorunda değiliz.
Otostopla Seyahat Önerileri
Sizin gibi gezilerini otostopla yapacak olanlara önerileriniz neler? Otostopla seyahat zordur. Bazen kısacık mesafeyi saatlerce belki günlerce gidemezsiniz. Sürekli indi bindi yapmak, sırt çantanızı takıp çıkarırken zorlanmak, yeri geldiğinde yağmurda, karda, soğukta beklemek zorunda kalmak gibi zorluklarla karşılaşabilirsiniz. Kimi zaman çantanızla kilometrelerce yürümek zorunda kalabilir, bazen de karnınız acıkır ama herhangi bir yiyecek bulamazsınız.
Bu nedenle, bunu yapmak isteyen arkadaşlarım en başta bu zorluklarla karşılaşacaklarını bilerek yola çıkmalı ve bu psikolojiye kendilerini hazırlamalıdır. Ayrıca, ilk kez bu şekilde yola çıkacak arkadaşlarıma, güvendikleri biriyle yola çıkmalarını öneririm. Özellikle kadın arkadaşlarım, güvendiği biriyle yolculuk yaparlarsa kendilerini daha güvende hissedeceklerdir. Bu tür yolculuklarda en az iki kişi olmak en iyisidir.
Seyahat Planlaması
Gezilerinizi nasıl planlıyorsunuz? Aslında, mutlaka şuraya gitmeliyim gibi belirli şehir veya ülke yok aklımda. Ben her yeri merak ediyorum; coğrafyası, doğal güzellikleri, tarihi, insanı ve kültürü. Bu yüzden gezilerim hep doğaçlama oluyor. Eğer Karadeniz bölgesinde tura çıkmaya karar verdiysem, nerede ne olduğunu bilsem de, nerede kalacağım veya ne kadar süre kalacağım gibi bir planım olmuyor. Çadırım her zaman yanımda olduğu için, nerede konaklayacağım derdi pek fazla olmuyor. Yolda tanıştığım biri mutlaka “şurayı görmeden gitmemelisin” dediğinde, hemen rotayı oraya çeviriyorum.
Pandemi Döneminde Seyahatler
Pandemi döneminde insanlar daha dikkatli davranıyor. Bu dönemde seyahatlerinizde aksama oldu mu? Şehirler arası seyahat etmenin yasak olduğu 3 aylık dönemde hiç seyahat etmedim. İzmir’de ailemin yanındaydım. 1 Haziran’da yasakların kalktığı ilk gün tekrar yollara koyuldum. Evet, hiç vakit kaybetmedim. Bu süreçte önlemlerimi alarak seyahat etmeye devam ettim. Yine otostopla yola çıktım. Ancak, bindiğimiz araçlardaki kişiler de dikkatliydi. Her bindiğimiz araçta kolonya ikram ediliyordu. Bu süreçte herhangi bir hastalık da yaşamadım. Şehirlerde insanların bindiği otobüsler, metrolar, vapurlar çok daha kalabalık ve benim seyahat etme şeklime göre daha riskli.
Sizin gibi bu dönemde gezecek olanlara ne önerirsiniz? Hayallerinin peşinden gitmek istiyorlarsa, benim gibi bunu sürekli yaşam tarzı haline getirmeseler bile, hayatlarının bir döneminde bir gün “ahh keşke” dememek için bir süre de olsa bunu gerçekleştirsinler. Bu sadece seyahat için geçerli değil; ne hayalleri varsa, en azından bir kez olsun ona vakit ayırsınlar. Unutmayalım ki hayat telaşesi hiç ama hiç bitmeyecek. Biri biterken diğeri başlayacak. Bu kısa ömürde bir kez olsun hayaller için yaşamaya değer.
Yani toparlamam gerekirse, gezmek istiyorlarsa, yanlarında gerekli çantayı hazırlayıp yola çıksınlar. Maskelerini ve kolonyalarını eksik etmesinler. Bir de ne olur ne olmaz, çocuk ve yaşlılardan mümkün mertebe uzak dursunlar.
Konaklama Yöntemleri
Konaklamalarınızı nasıl yapıyorsunuz? Gezilerimin 3. yılını geride bıraktım. İlk 2 yıl çoğunlukla kamp yaparak gezdim. Son 1 yıldır ise, yolculuklarımı takip eden işletmeler beni davet ediyor. Bazen onların doğal ortamdaki ağaç evlerinde kalıyorum, bazen de köy evlerine misafir oluyorum. Ama çoğu zaman yine kamp yapıyorum. Bu şekilde konaklamamı sağlıyorum.
Kamp Yaparken Dikkat Edilmesi Gerekenler
Kamp yaparken dikkat edilmesi gereken birçok husus var. Sizce bunlardan en önemlileri neler? Kesinlikle birçok husus var. Fakat en önemlisi güvenlik. Issız doğal ortamlarda çok kez kamp yaptım. Bu esnada çoğu kez ayı, kurt, domuz, çakal sesleri duydum. Ama hiçbir zaman onlardan korkmadım. Önlemlerinizi aldığınız sürece hayvanlar kolay kolay gelip insana zarar vermez. Eğer ateş yakarsanız veya bulunduğunuz ortamda ses yaparsanız, asla yanaşmazlar.
Gece uyurken yemeklerinizi çadırda değil, sizden uzakta bir ağaca asarsanız daha güvende olursunuz. Yani, hayvanlar değil, insanlar tehlikelidir. Bu yüzden kamp kuracağınız ortam insan bakımından size güven vermiyorsa orada kamp yapmamalısınız. Artık Türkiye’nin birçok yerinde camping alanları mevcut. O geceyi güvenli bir şekilde orada geçirebilirsiniz.
Kamp Yeri ve Malzemesi Seçerken Dikkat Edilecekler
Siz kamp yeri ve malzemesi seçerken nelere dikkat ediyorsunuz? Kamp yerimi seçerken; eğer sabah uyandığımda uzun bir yürüyüşe çıkacaksam, yürüyüş parkuruna yakın bir yere çadırımı kuruyorum. Düz bir zemin bulmaya çalışıyorum. Eğimli bir zeminde çadır kurarsanız uyurken kayarsınız. Zemini taş ve dallardan temizliyorum. Böylece uyurken sırtıma taş veya dal batmaz. Olası bir yağmura karşı dere yataklarına çadır kurmuyorum.
Hayvanların geçiş güzergahına çadır kurmamaya özen gösteriyorum; yoksa sabah çadırınıza çarpan inekler olabilir! Güvenli bir alan olmasına dikkat ediyorum. Kamp malzemesi seçerken ise, sırt çantamla yürüyerek veya otostop çekerek gezdiğim için kullandığım ekipmanın hafifliği çok önemli. Ancak hafif ekipmanlar genellikle daha pahalı oluyor. Bu noktada bütçeme göre hafif ekipmanları ve uzun süre kullanabileceğim ürünleri seçiyorum. Ayrıca kullandığım ürünlerin suya dayanıklı olması da oldukça önemli.
Otostopla Türkiye’yi Gezmek
Otostopla Türkiye nasıl gezilir? Bunun için kendinize nasıl bir program oluşturdunuz? Açıkçası, hiçbir zaman kesin bir planım olmadı. Kararımı verdikten sonra yola çıktım. Benim için gittiğim şehirlerin sayısı hiç önemli olmadı. Önemli olan yolda olmak, anı ve insan biriktirmekti. Herkes gibi kendi hikayemi yazmak istedim.
Yeri geldi, aynı şehre veya aynı doğal güzelliğe defalarca gittim. Yeri geldi, daha önce orada tanıştığım insanları görmek için aynı yere geri döndüm. Ülkede her güzellik görmeye değer; popüler yer olsun olmasın, fark etmez. Kaba taslak plan yapmak güzeldir, fakat her zaman körü körüne o plana sadık kalınmamalı. Aksi takdirde birçok anı kaçırabilirsiniz.
Benim için konaklama, yeme-içme gibi şeyler veya zaman hiç dert olmadı. Çoğu insan konaklayacağı yere ve zamana göre plan yapıyor. Eğer bu gibi şeyler önemliyse, buna göre bir plan yapabilirsiniz.
Unutulmaz Anılar
Türkiye turunda hiç unutamadığınız bir an var mı? Elbette, çok sayıda anı var. İlk aklıma geleni anlatayım. 2019 Nisan ayında Likya yolunun tamamını yürümek için iki arkadaşımla yola çıktım. Yürüyüşümüzün 14. günüydü sanırım. Parkurun en zorlayıcı kısmı için Demre’den yürüyüşe başladık.
Günün sonunda, hava kararmaya yakın Belören Köyü’ne vardık. Yola çıkmadan önce Demre’de bir kooperatifte Mehmet Amca’yla tanışmıştık. “Köye vardığınızda Hüseyin Çavuş’u bulun. Bir ihtiyacınız olursa çekinmeyin, benim selamımı söyleyin.” demişti. Biz de köye varır varmaz güzel bir ağaç bulduk. Çadırlarımızı buraya mı kursak diye aramızda konuşurken, bir yandan da çok acıkmıştık. “Ben bulgur pilavı yapayım ama soğan yok.” dedim. Köyden ilk gördüğüm kişiden soğan isteyeceğim derken, uzaktan bahçesinden bir ablanın bizi izlediğini gördüm.
Hemen seslenip selam verdim. O da bana selam verdi. Sonra yanına eşi geldi. Biz de üç arkadaş onlara doğru yanaşıp konuşmaya başladık. Yağmurluktan dolayı kafam her yerim kapalıydı. Beni de erkek sandılar. Sonra konuşmaya başladık. “Hüseyin Çavuş nerede oturuyor?” diye sorduğumda, eşler şaşkın şaşkın birbirine baktı. “Abi, Hüseyin Çavuş benim.” dedi. Biz de kooperatifteki abinin selamını ilettik. “Bir derdimiz olursa sizden rica etmemizi söyledi.” dediğimde, öyle mutlu oldular ki anlatamam. Demek ki Mehmet Abi bize güvenip sizi yollamış diye sevindiler.
Sonra bizi evlerine çay içmeye davet ettiler. Biz de evlerine misafir olduk. Ev, derme çatma tavanı karton kolilerle kaplı bir köy eviydi. İçeride sıcacık yanan bir soba vardı. Dışarıda üşümüştük; aylardan Nisan olmasına rağmen o dönemde çok yağmur yağıyordu ve yüksekte dağlardaydık. Hemen sobanın başında ısındık. Evde koltuk yoktu; yer minderlerinde oturuyorlardı.
Hemen “Aç mısınız?” diye sordular. Ayşegül Abla yeni yaptığı ekmekleri getirdi. Yanına da margarin getirdiler. Ayşegül Abla ekmekleri uzatırken, Hüseyin Çavuş sobada ekmekleri yağlayıp bize veriyordu. Sadece yediğimiz buydu ama o kadar güzeldi ki, resmen o gün tadına doyamadık.
Gece geç saatlere kadar öyle güzel sohbet ediyorduk ki, inanılmaz neşeli bir aileydi. 10-11 yaşlarında Durdu Ali adında bir oğulları vardı. O gün yürüyüşüm boyunca hiç gülmediğim kadar güldüm. Ayşegül Abla 40’larında, Hüseyin Çavuş ise 50’li yaşlarındaydı. Evlerinde düzgün eşyaları yoktu; sadece çocuklarının izlediği yukarıya asılı küçük bir televizyon, küçük bir bahçe, 1-2 keçi ve kedilerinden başka bir şeyleri yoktu. Ama öyle neşeli, öyle mutluydular ki buraya sayfalarca yazsam size anlatamam.
Tanıdığım en samimi, en mutlu aileydi. Aradan o kadar zaman geçti ki, hala telefonda konuşuyoruz. Beni hep köylerine davet ederler. Nice insanlar var, zenginlik içinde yüzüyorlar ama mutlu değiller. Yine nice insanlar var, para pul nedir bilmezler ama onlardan mutlusu yok. Bir kez daha anladım ki, mutlu olmak için paraya pula ihtiyacımız yok. Samimi duygularımız ve yanımızda sevdiğimiz insanlar olsun yeter.
Fotoğraf ve Video Ekipmanları
Tek başınıza gezerken fotoğraf ve video çekimi için kullandığınız ekipmanlarınız var mı? Çok profesyonel olmamak kaydıyla birkaç ekipmanım var. Eksiklerim çok ama bütçe oluşturdukça tek tek tamamlamaya çalışıyorum. Şu an çekimlerim için bir telefon ve bir aksiyon kamerası kullanıyorum.
Seyahatlerinizi hem Instagram hesabınızda hem de YouTube kanalınızda takipçilerinizle paylaşıyorsunuz. Hiç fotoğraf ya da video çekmeden, o anı sadece kendinize saklamak istediğiniz bir zaman oluyor mu? Kesinlikle oluyor. Ben fotoğraf ve video çekmeyi çok seviyorum. Severek yaptığım bir şey bu. Her şeyden önemlisi benim için bir tutku. Ancak bazen, sadece o anın tadını çıkarmak istediğim anlar oluyor. O zaman işte her şeyi kenara bırakıyorum. Hem o anın tadını çıkarıyorum hem de sevdiklerime daha çok vakit ayırıyorum.
Doğa Yürüyüşleri ve Kondisyon
Doğa yürüyüşleri de yapıyorsunuz aynı zamanda. Bunun için gerekli olan kondisyonu nasıl sağlıyorsunuz? Yolculuklarıma mutlaka doğa yürüyüşlerini de katmayı ihmal etmiyorum. Kendimi tamamen doğaya ait hissediyorum ve bu yüzden olsa gerek doğada çok fazla vakit geçiriyorum. Fakat herhangi bir sporla ilgilenmiyorum. Sadece basit esnetme hareketleri yapıyorum. Bunun dışında hiç yerimde durmuyorum; çok hareketli biriyim. Yürüyüşü de çok sevdiğim için doğa yürüyüşleri beni hiç yormuyor, aksine mutlu ediyor.
Macerama ve hikayeme bir nebze olsun ortak olduğunuz için çok teşekkür ederim. Umarım kalbinizde ufak da olsa bir ışık yakabilmişimdir. Hayallerinizi asla ertelemeyin. Sağlıcakla kalın.
