Stephanie’nin Hikayesi: Yıllarca Süren Sessizlik ve Cesaretin Sesi
Stephanie, 44 yıl boyunca cinsel istismarını rapor etme konusunda kararsız kaldı. İlk olarak anne babasının vefatını, ardından çocuklarının büyümesini ve en sonunda başka kurbanlar bulmayı bekledi. Bu süre zarfında sürekli araştırmalar yaparak, kendi durumda olan kişilerin bu kararı ertelemesinin normal olup olmadığını anlamaya çalıştı. 7 Haziran günü, üniversite öğrencisi olan kızlarını karşısına alarak her şeyi anlattı. Oğlu o sırada iş nedeniyle uzaktaydı ve onunla konuşamadı. Kızları, annelerini en kısa sürede aramaları konusunda cesaretlendirdiler, ancak Stephanie yine de akşama kadar beklemeye karar verdi.
Nihayet akşam olup yalnız kaldığında, doğru zamanın geldiğini anladı. Yıllar boyunca tek başına taşıdığı sırrını açıklarken yalnız olmanın uygun olacağını düşünüyordu. Stephanie, evinin verandasındaki koltuğuna oturdu, kahve fincanını yanına koydu ve Fairfax County Polis Merkezi’nin telefon numarasını çevirdi.
“BİR ŞEY SÖYLEMEK ZORUNDAYIM”
40 yıldan fazla zamandır aklının derinlerinde yer etmiş olan o fikir, son yıllarda neredeyse tek düşündüğü şey haline gelmişti Stephanie’nin. Bunun nedeni, ölüm döşeğindeki çocukluk arkadaşının itirafıydı. Arkadaşı, Stephanie’ye sırlarının ortak olduğunu fısıldamıştı. Kurumsal avukat olan Stephanie’nin bunca zaman sessiz kalmasının sebebi, sadece kendi hikâyesinin kovuşturmaya yetmeyebileceği endişesiydi. Aynı şeyi yaşamış başkalarının da olduğunu düşünüyordu. Fiziksel delillerin yokluğunun sorun olabileceğini varsayıyor, yaşam öyküsünün yaşadığı şeyin izlerini taşımadığını düşünüyordu. Bağımlılık veya depresyon gibi sorunlar yaşamamış, liseyi bitirmiş, üniversiteye gitmiş, iyi bir hukuk fakültesinden mezun olmuş, başarılı bir kariyer yapmış ve sevgi dolu ebeveynlerinin desteğiyle kendi ailesini kurmuştu.
Kendi kendine, “Belki bu adamı yakalayacaklar, belki de bana gülüp geçecekler. Ama bir şey söylemek zorundayım” diye düşündüğünü hatırlıyordu.
YAPABİLECEĞİ BİR ŞEY OLMADIĞINI VARSAYIYORDU
Numarayı tuşladıktan sonra arama butonuna bastı Stephanie. Birkaç saniye içinde araması cevaplandı. Stephanie, o sırada 56 yaşındaydı ve yaşadıklarını hayatının bir gerçeği olarak kabul etmişti: 11 yaşından 14 yaşına kadar atları besleyip ahırları temizlediği Great Falls çiftliğinde defalarca cinsel saldırıya uğramıştı. Bu olayın kendisini etkilemediğinde ısrarcıydı, çünkü yaşananlar hakkında konuşmuyor, hatta olan biteni aklından bile geçirmiyordu. Yapabileceği hiçbir şey olmadığını varsaydığı için yaşadığı tecrübenin üzerini örtmüştü. Virginia’nın çocukları hedef alan cinsel suçlarda zaman aşımı uygulamayan yedi eyaletten biri olduğunu çok sonra öğrenecekti.
Çocukken cinsel saldırı, hakkında çok fazla bilgi bulunmayan bir konuydu. Ancak aradan geçen yıllarda dünyanın Stephanie’nin yaşadıklarına dair bakış açısı değişti. Yapılan pek çok çalışmada, kurbanların şikâyette bulunmayı yetişkinlik çağlarına ertelediği ortaya çıktı. Hak savunucuları, kurbanları ilerleyen yıllarda adalet aramaya teşvik eden çalışmalar yaptı ve “güven kazanmaya çalışma” gibi kavramlar çocukların cinsel istismarıyla ilgili tartışmalarda sık sık dile getirilmeye başlandı.
ÖLÜMÜN EŞİĞİNDEKİ ARKADAŞININ SORUSU FİTİLİ ATEŞLEDİ
Yetişkinlik çağındaki Stephanie, bu konuda belgeseller izleyerek kendini yavaş yavaş eğitti. Ardından, 40 yıldan fazladır hayatında olan bir arkadaşı akciğer kanserinden ölmek üzereyken ona o güne kadar hiç duymadığı bir soru sordu: “Nalbantla sorun yaşamış mıydın hiç?” Nalbandın, çiftlikte atların nallarını temizleyip yenileyen bir usta olduğunu belirtti. Stephanie’nin aklında 30’lu yaşlarının sonunda, karizmatik ve iri yarı bir adam olarak kalmıştı. Ayda bir kez üzerinde “Bugün nalbandına sarıldın mı?” yazılı tişörtüyle çiftliğe gelip atlara bakım yapıyordu.
Stephanie, arkadaşının sorusunu duyunca donup kaldı. Gözlerini arkadaşından alamadan, “Sen de mi?” diye yanıt verdi. İki kadın birbirlerine istismar hikâyelerini anlatırken, Stephanie önce bir rahatlama, ardından da bir dehşet hissetti. En sonunda yalnız olmadığını, suçla bir bağlantısı olmadığını ve kendini hedef haline getirmek için bir şey yapmadığını anlamıştı. Ardından nalbandın çiftlik çiftlik dolaştığını ve kendisi gibi yüzlerce biniciye erişimi olduğunu hatırladı.
BU İŞTEN BİR ŞEY ÇIKMAZ DİYE DÜŞÜNÜYORDU
Stephanie, altı yıl önce arkadaşını toprağa verdikten sonra eski çiftlik arkadaşlarına ulaşma çalışmalarına başladı. Polisi aradığı 7 Haziran gününe kadar geçen sürede, üç kadının daha cinsel istismara uğradığını öğrenmişti bile. Stephanie, polisi aradıktan sonra şahsen ifadeye çağırıldı. Karşısındaki polis memuru anlattıklarını dinledi, Stephanie’ye kartvizitini verdi ve kalkıp gitti. Stephanie, kendi kendine, “Bu işten bir şey çıkmaz” diye düşündü o anda. Bu nedenle birkaç hafta sonra bir dedektifin kendisini araması, Stephanie’yi çok şaşırttı. Dedektif, Virginia eyaletinde ağır cinsel suçlar için zaman aşımı uygulanmadığını belirtiyor ve iddialarını soruşturacağına dair Stephanie’ye söz veriyordu.
The Washington Post’a konuşan Stephanie, “Bir sonuca varacağına dair hiç beklentim yoktu. Ama sesimi yükseltmeye karar verdim çünkü başka insanların da bunu yapabileceklerini ve sırların açığa vurulmasının arındırıcı bir etkisi olabileceğini fark etmelerini istiyordum.”
POLİSE ADINI DA VERDİ
Yeniden ifadeye çağrılan Stephanie bu kez Büyük Suçlar Bürosu’ndan dedektif Amanda Kelly ile görüştü ve yaşadıklarını Kelly’e bütün açıklığıyla anlattı. Bunları o güne kadar sadece aynı şeyleri yaşayan kadınlarla konuşmuş ya da çocuklarına tacizcilerin tehlikelerini anlatırken üstü kapalı bir biçimde ifade etmişti. Stephanie, 1980 yılından itibaren defalarca cinsel saldırıya uğradığını, bu süreçte karşısındaki adamın kendisine sürekli “özel kızım” diye hitap ederek atları nallarken yardım etmesine izin verip kendisini önemli hissettirdiğini anlattı. Dahası Kelly’e bir isim de verdi: Nalbandın adı Edward Shelton’dı.
Eylül ayında Kelly, Shelton’ın izini bulmayı başardı. 81 yaşındaydı ve 52 yıldır eşiyle Fredericksburg’da yaşıyordu. Altı yıl öncesine kadar nalbant olarak çalışmaya devam etmişti. İkinci kez akciğer kanseriyle savaşıyordu.
YAPTIKLARINI İTİRAF ETTİ
Shelton, Kelly’nin görüşme talebini kabul etti. Görüşme sırasında Kelly, Stephanie’nin gençlik fotoğraflarını ona gösterdi. Genç kızı hatırlayan Shelton, Stephanie’ye istismarda bulunduğunu itiraf etti. Anlattığı detaylar, Stephanie’nin ifadelerini doğruluyordu. Shelton, “Yanlış olduğunu biliyordum, böyle bir şey yapmamalıydım” dedi Kelly’e. Ancak Shelton, Stephanie’nin neredeyse bir yetişkin olduğunu da iddia etti.
Dedektiflerin yaptıkları soruşturmada, Stephanie’nin Shelton’dan uzaklaşmak için henüz 15 yaşındayken başka bir çiftliğe nakledildiği doğrulandı. Nihayet 18 Eylül günü Kelly, Shelton için tutuklama emri çıkardı. 14 yaşından küçük bir çocuğun cinsel istismarıyla suçlanan Shelton, ertesi gün polis merkezine giderek teslim oldu. The Washington Post’a konuşan Kelly, “Stephanie’nin 40 yıl önceye uzanan istismarını soruştururken, Shelton’ın yargılanmasının imkânsız olabileceği aklımın ucundan bile geçmemişti” dedi. Stephanie’nin davası sayesinde başka kadınların da şikâyette bulunacağını umduğunu da sözlerine ekleyen Kelly, “Ben hazırdım. Bunca yıldan sonra biraz olsun adalete kavuşmasını istiyordum” diye konuştu.
FOTOĞRAFINI GÖRÜNCE GÖZYAŞLARINI TUTAMADI
Shelton’ın avukatı John Clark, itiraf metnini görmediğini ancak müvekkilinin o dönemde sağlık sorunları yaşadığını ve polise verdiği ifadenin gerçeği yansıttığından şüphe ettiğini belirtti. Yetkililer, Shelton hakkında sadece Stephanie’nin maruz kaldığı suçlardan iddianame oluşturdu. Stephanie, Shelton’ın tutuklanmasıyla şoke olmuştu. 44 yılın ardından sabıka fotoğrafını gördüğünde gözyaşlarına hâkim olamadığını belirten Stephanie, “Ona artık kızgın değildim ama tutuklanmasının benim yaşadıklarımı yaşayıp hayatta kalan herkese, ‘Hiçbir şey için çok geç değil’ mesajını vermesini istiyordum.”
Stephanie, ilk şoku atlattıktan sonra korkuya kapılmaya başladı. Shelton’la mahkemede yüz yüze gelecek olduğu için dehşet içindeydi. Adamın ailesini araştırdığında hiç çocuğu olmadığını öğrendi ve bir nebze olsun rahatladı. Yine de 81 yaşında hasta bir adamı cezaevine gönderecek olmanın tereddüdünü yaşıyordu. Aynı zamanda tereddütlü olduğu için kendine de kızıyordu. Sonuçta yıllardır boş yere suçluluk hissiyle boğuşmaktaydı. Üstelik Shelton, yaptıklarının hesabını vermeyi hak ediyordu.
SHELTON MAHKEMEYE ÇIKARILAMADAN ÖLDÜ
Bu düşüncelerle boğuşurken bir plan yaptı Stephanie. Şu an çocukken sahip olmadığı seçeneklere sahipti ve kendi kararını kendi verecekti. Zamanı geldiğinde Shelton’dan yargıç huzurunda kendisini 11 yaşından 14 yaşına kadar istismar ettiğini kabul etmesini isteyecek, ardından da yargıca cezanın hafifletilmesi için ricada bulunacaktı.
Ancak Stephanie bu şansı hiç yakalayamadı. Polisi aradığı günden 4 ay sonra bir arkadaşı arayıp Shelton’ın öldüğü haberini verdi. Teslim olduktan sonra 6 gün cezaevinde kalan Shelton, 25 Eylül’de serbest bırakılmıştı, duruşması da aralık ayında olacaktı. 7 Ekim’de sağlık sorunları nedeniyle yaşamını yitiren Shelton’ın ölüm ilanında Amerikan Kanser Topluluğu’na ve Amerikan Kalp Vakfı’na destek çağrısı yapıldı.
Stephanie, günün geri kalanını verandasında oturup yaşananları düşünerek geçirdiğini, ne arayanlara ne de mesajlara yanıt verdiğini belirterek, “Zamanlamanın ironisine güldüm. Dua ettim. 11 yaşındaki Stephanie için, varlığına inandığım diğer kurbanlar için ve hatta onun ailesi için ağladım. Kendi kendime amacımın Shelton’ın hüküm giymesi olmadığını hatırlattım.”
KAYDI İZLEYİNCE FİKRİNİ DEĞİŞTİRDİ
Shelton’ın ifade kaydını izlemeye karar veren Stephanie, üzerine bir şeyler giyip Fairfax Polis Merkezi’nin yolunu tuttuğunda çoktan Shelton’ı affetmeye karar vermişti. Stephanie, kendini kaydı izlemeye hazırlarken, “Amacım hiçbir zaman intikam değildi, hiçbir zaman öç almak değildi” diye düşündüğünü belirtti ve ekledi: “Bir kişi bu videoyu izleyip ‘Nihayet o adamı yakalamışlar’ dese ve bu sayede huzura kavuşsa bana yeterdi. Eğer bir kişi ‘Merhaba, ben de bunu yaşadım’ diyecek cesarete kavuşsa bana yeterdi.”
Dedektif Kelly, video kaydında Shelton’ın itiraf ettiği kısmı itiraf etmişti ancak Stephanie, 100 dakikalık kaydın tamamını izlemek istiyordu. Nitekim izledi de… Shelton, odaya girdiğinde öncelikle kemoterapi tedavisinin yan etkilerinden bahsedip Kelly’e iltifatlarda bulunmuştu. Ancak Kelly’nin Stephanie’yle ve arkadaşıyla kurduğu cinsel ilişkileri itiraf etmesiyle ilgili soruları karşısında bir anda tavrı değişen Shelton, çiftlikteki kızları “hayranlar” olarak nitelendirmiş, cinsel ilişkiyi başlatanın onlar olduğunu belirterek “Bence flört modunda olmasalardı bunların hiçbiri olmazdı” ifadelerini kullanmıştı.
Kelly kaydı kapattığında Stephanie bir an durdu ve odayı gergin bir sessizlik kapladı. Stephanie en sonunda “Kalbimde onu affetme gücünü nasıl bulduysam yeniden bulmam gerekecek çünkü geriye hiçbir şey kalmadı” dedi. Yine de Stephanie, 11 yaşından bu yana ilk kez bir sırrı taşımak zorunda olmamanın huzurunu yaşıyor. Üstelik yaşadıklarını anlattığı arkadaşlarının birçoğu benzer tecrübelerin başlarından geçtiğini Stephanie’ye anlattı. Hatta ikisi polise bile gitti. Bu da Stephanie’nin hedefine ulaştığı anlamına geliyor.
The Washington Post’un “She waited decades to report her abuse. At 81, police say, he confessed.” başlıklı haberinden derlenmiştir.
