Python Öğrenmek: Zorluklar ve Fırsatlar
Python öğrenmenin zorluklarını anlamak adına bir yolculuğa çıkmaya karar verdim. Yazılım geliştiricileri, siber güvenlik uzmanları ve veri analistlerine olan talep, İngiltere’de oldukça yüksek. Ancak, bu ülkede dijital beceriler açısından ciddi bir yetenek kıtlığıyla karşı karşıyayız. Bu durum yalnızca İngiltere’ye özgü değil; Londra merkezli insan kaynakları şirketi Harvey Nash’in yakın tarihli bir raporuna göre, küresel teknoloji firmalarının üçte ikisi, yetenek kıtlığı sorunu yaşamaktadır.
Harvey Nash’in, 2100 firma ile gerçekleştirdiği anket, teknoloji ekiplerindeki kadın oranının çok yavaş yükseldiğini de gözler önüne seriyor. Teknoloji alanında çalışan ekiplerdeki kadınların oranı ortalama %25 iken, üst düzey yöneticilerde bu oran %12’ye kadar düşüyor. Bu çarpıcı istatistikler ışığında, 30’larında bir kadının Python ile kod yazmayı öğrenmesinin ne kadar zor olabileceğini keşfetmeyi hedefledim.
Python’a Giriş
Python, güçlü ve genel amaçlı bir programlama dili olarak bilinir. Genellikle bilgisayar bilimleri derslerinde üniversite öğrencilerine öğretilen ilk dillerden biridir. İş dünyasında da sıkça kullanılır; örneğin, YouTube büyük ölçüde Python ile geliştirilmiştir.
Kendi Başına Öğrenme Denemesi
Günümüzde kod yazmayı öğrenmek isteyen biri, ücretli bir derse katılabilir, çevrimiçi kaynaklardan yararlanarak kendi kendine öğrenebilir veya ücretsiz eğitim sunan bir topluluk bulabilir. 2000’lerin başında web siteleri oluşturmak için bazı dillerde kendi kendime eğitim aldığım için, Python’ı da kendi başıma öğrenebileceğimi düşündüm. Ancak, ilk adımlarımda çocukların bilgisayarlı oyuncaklarıyla başlamanın beni motive edeceğini umuyordum. Ne yazık ki, bu oyuncaklarla gelen yazılımlar hakkında yeterli bilgiye sahip olmadığım için bu yöntem başarısız oldu.
Daha sonra popüler bir ücretsiz çevrimiçi eğitim platformu olan Code Academy’yi denedim. Ancak, karşımda “Merhaba Dünya” yazmamı isteyen boş ve siyah bir komut penceresi görünce biraz korktum. Öğrenmeme yardımcı olması amacıyla, İngiliz eğitim firması QA tarafından düzenlenen “Teach the Nation to Code” adlı bir günlük ücretsiz Python atölyesine katıldım. Cumartesi günleri yapılan bu kurs, QA’nın baş teknoloji uzmanı Shafeeq Muhammad tarafından yönetiliyordu. Muhammad, kod yazmayı öğrenmenin hayatını değiştirdiğini vurguladı.
Yetişkinler İçin Kodlama Eğitimi
Yetişkin sınıfı zorlu bir deneyimdi; ilerlemek için gerçekten kod yazmayı öğrenmeye istekli olmanız gerekiyordu. Kodunuzda hata yapmak sorun değildi; ancak yazdığınız kod çalıştığında, sadece ekranda birkaç satır görmekle yetinmek zorundaydınız. Bunun yanı sıra, Cypher Coders ve Creator Academy’den, çocuklar için basit bir görsel arayüze sahip bir kodlama dili olan Scratch’ı öğrenmek için dersler aldım. Scratch, oyunlar ve animasyonlar oluşturmanın yanı sıra robot programlama için de kullanılabiliyor. Çocuklar için yapılan bu dersler, video oyunu veya etkileşimli bir evcil hayvan yaratma gibi heyecan verici hedeflerle daha eğlenceli geliyordu; fakat burada da teorik bilgiye dair fazla bir şey yoktu. Ayrıca, Scratch’ten Python’a geçiş yaparken, renkli bloklardan boş bir ekrana geçişin zorluğunu hissettim.
Yetişkinlere Uygun Eğitim Modelleri
Peki, çocuklara yönelik eğlenceli oyunlar yazmaktan profesyonel düzeyde karmaşık kodlara geçişteki bu açığı kapatmak için ne yapılabilir? Avustralya merkezli kodlama eğitim firması Creator Academy’nin kurucusu Garry Law, bilgi teknolojileri (BT) eğitimlerinin daha etkili hale getirilmesi gerektiğini belirtiyor: “Çocuklara görsel, işitsel ve kinestetik öğrenme stilleriyle kodlamayı öğretmemiz ve bu yöntemleri yetişkinlere uyarlayarak daha fazla kişiyi bilim, teknoloji, mühendislik ve matematik (STEM) alanlarına çekmemiz gerekiyor” diyor. Cypher Coders’ın patronu Elizabeth Tweedale ise, erkeklerin ve kadınların genellikle farklı öğrenme stillerine sahip olduğunu ve kodlama eğitimlerinin bu gerçeği yansıtması gerektiğine inanıyor. Tweedale, erkeklerin sorunları çözerken genellikle A’dan Z’ye doğrusal bir yaklaşım izlediklerini, kadınların ise sorundan başlayarak geriye doğru gittiğini ifade ediyor.
Tweedale, kadınları çekmek için teknolojiyi ve kullanıcı arayüzlerini yeniden tasarlamamız gerektiğini savunuyor. Bunun yanı sıra, maliyet de büyük bir sorun. Kodlama eğitiminde kadınları önceliklendiren Code First: Girls (CFG) adlı sosyal girişimin genel müdürü Anna Brailsford, kodlamayı öğrenmenin genellikle 10 bin sterline mal olduğunu belirtiyor. Ancak, öğretilen beceriler ile mevcut işler arasında net bir bağlantı olmadığı sürece kadınların pes etme olasılığı artıyor. CFG, kadınlara 13 haftalık yoğun bir eğitim sunuyor ve bilgisayar programlamayı insanların ilgi alanlarıyla ilişkilendirerek iş hayatında gerekli olan temel becerileri kazandırıyor. CFG, ardından katılımcıları güçlü yönlerine göre teknoloji kariyerlerine yerleştiriyor.
Sonuç
Creator Academy, kısmen Avustralya’nın New South Wales eyaleti tarafından desteklenen bir girişimdir ve ebeveynlere, çocuklarının teknoloji derslerine harcamaları için yılda 100 Avustralya doları sağlıyor. Creator Academy sayesinde, kızların Garry Law’ın sınıflarının %40’ını oluşturduğu belirtiliyor. Tweedale, para veya teknoloji devlerinde staj imkanı gibi heyecan verici ödüller içeren ve yaygın tanıtımı yapılan hackathonlar düzenlenmesini öneriyor. İngiltere’de Adalet Bakanlığı’nda web geliştiricisi olarak çalışan 28 yaşındaki Beverley Newing, bilim ve teknolojiyi öğretme şeklimizin değişmesi gerektiğine katılıyor. Newing, üniversitede fizik okumayı hayal ettiğini ancak bunu başaramadığını dile getiriyor. “Uluslararası lisans eğitimim sırasında matematik derslerindeki erkek egemenliğiyle çok fazla mücadele ettim.” diyor ve devam ediyor: “Uyum sağlayamadım ve anlamadığımda öğretmene yaklaşmak için çaba gösterdim.” Edebiyat bölümünü bitirdikten sonra geçimini sağlamak için devlet desteği alan Newing, kodlamayı öğrenmeye karar verdi. Ders almaya maddi imkânları yetmediği ve hızlı bir şekilde staja başlaması gerektiği için sıkı bir şekilde çalışmak zorundaydı. Newing, hayatını değiştiren topluluğu CFG’ye ve hayır kurumu Codebar’a borçlu olduğunu ifade ediyor. “O stajı yapmasaydım ne olurdu bilmiyorum” diyor ve ekliyor: “Bence sektörde daha fazla ücretli staja ihtiyacımız var, böylece stajınızı yaparken faturalarınızı da ödeyebilirsiniz.”
