Nahel M.: Kayıp Bir Genç Hayatın Hikayesi
Nahel M., tek çocuk olarak büyütülen, annesi tarafından sevgiyle yetiştirilen bir gençti. Paket servis şoförü olarak çalışmanın yanı sıra ragbi liginde de mücadele ediyordu. Eğitim sürecinin “kaotik” olduğu ifade ediliyordu. Elektrikçi olabilmek için, yaşadığı yerden çok da uzak olmayan Suresnes’deki bir üniversiteye kaydolmuştu. Cezayir kökenli olan Nahel, annesi Mounia ile birlikte Nanterre’de yaşıyor ve çevresi tarafından çok seviliyordu. Tanıkların belirttiğine göre, muhtemelen babasını hiç tanımamıştı. Ancak üniversitedeki devamsızlığı fazlaydı. Sabıka kaydı bulunmamakla birlikte, polis tarafından biliniyordu. İşe gitmeden önce annesine “Seni seviyorum anne” diyerek kocaman bir öpücük vermişti.
Salı günü sabah saat 09:00’dan kısa bir süre sonra, polisin trafik kontrolü sırasında bir Mercedes’in direksiyonunda oturuyken göğsünden yakın mesafeden vurularak hayatını kaybetti. Annesi Mounia, “Şimdi ne yapacağım?” diye sordu. “Her şeyimi ona adadım” diyerek gözyaşları içinde konuştu. “Sadece bir çocuğum var, 10 çocuğum yok. O benim hayatımdı, en iyi arkadaşımdı.” Anneannesi ise ondan “nazik, iyi bir çocuk” olarak söz etti.
Sosyalist Parti lideri Olivier Faure, “Durmayı reddetmek, size öldürme yetkisi vermez” dedi. “Cumhuriyetin bütün çocukları adalete erişim hakkına sahiptir.” Nahel M. için adalet talep eden yürüyüşler düzenlendi. Nahel, son üç yılını Nanterre’nin Korsanları olarak bilinen rugbi kulübünde geçirerek bu spora gönül vermişti. Ovale Citoyen adlı bir dernek tarafından yürütülen bir entegrasyon programının parçasıydı. Bu program, yoksul bölgelerdeki gençleri staja yönlendirmeyi hedefliyordu ve Nahel, elektrikçi olmayı öğreniyordu.
Ovale Citoyen Başkanı Jeff Puech, yerel olarak onu en iyi tanıyan yetişkinlerden biriydi. Nahel’i daha birkaç gün önce gördüğünü ve ondan “ragbi ile geçinmeye çalışan bir çocuk” olarak bahsetti. Le Parisien’e konuşan Puech, “Uyuşturucu satan veya suç işlemekten zevk alan bir çocuk değildi. Sosyal ve profesyonel olarak topluma uyum sağlama iradesine sahip biriydi” dedi. Gençle ilgili sosyal medyada yürütülen karakter suikastının aksine, onun “örnek davranışları” nedeniyle övgüyle bahsetti. Pablo Picasso binasına taşınmadan önce Nanterre’nin Vieux-Pont kesiminde annesiyle birlikte yaşarken Nahel’i tanıyan birçok kişi bulunmaktaydı.
Ölümünden kısa bir süre sonra, bir ambulans görevlisi olan Marouane, bir polis memuruna Nahel’in kendisine küçük kardeşi gibi olduğunu söyledi. Onun nazik ve yardımsever bir çocuk olarak büyüdüğünü belirtti. Gazetecilere verdiği demeçte, “Asla kimseye elini kaldırmadı ve asla şiddete başvurmadı” dedi. Annesi, polis memurunun oğluna baktığında “Arap’a benzeyen, küçük bir çocuk gördüğüne ve canına kıymak istediğine” inanıyor. France 5 TV’ye yaptığı açıklamada, polis teşkilatını değil, ateş eden memuru suçladığını ifade etti: “Polis olan arkadaşlarım var – tüm kalpleriyle benim yanımdalar.”
Parc des Princes stadyumunun dışında Paris çevre yoluna asılan pankartta “Allah rahmet eylesin” yazıyordu. Ailenin avukatı Yassine Bouzrou, Fransa’nın başka bir şehrinde Nahel için adalet çağrısı yapan bir gencin “Polis şiddeti her gün yaşanıyor, özellikle de Arap veya siyahsanız” dediğini aktardı. Ancak Bouzrou, bu durumun ırkçılıkla değil adaletle ilgili olduğunu dile getirdi. BBC’ye yaptığı açıklamada, “Polis memurlarını koruyan bir yasa ve yargı sistemimiz var ve bu, Fransa’da bir cezasızlık kültürü yaratıyor” dedi.
Nahel, 2021’den bu yana durma emrine uymayı reddettiği için beş kez polis kontrolüne tabi tutulmuştu. Polis tarafından durdurulduğunda, Polonya plakalı ve iki yolcu taşıyan bir arabadaydı. 17 yaşındaydı, bu da onun ehliyet almak için çok genç olduğu anlamına geliyordu. Geçen hafta sonu, polisin emrine uymayı reddettiği için gözaltına alındığı ve Eylül ayında çocuk mahkemesine çıkarılacağı bildirildi. Son zamanlarda başını belaya soktuğunda, bunların çoğu arabalarla ilgiliydi.
Nahel’in ölümü, Fransa’daki pek çok kişi için 2005 yılında iki gencin, Zyed Benna ve Bouna Traoré’nin, bir futbol maçından sonra Clichy-sous-Bois banliyösünde polisten kaçarken Paris’te bir elektrik trafosuna çarparak hayatını kaybettiği olayları hatırlatıyor. Fransız internet sitesi Mediapart’a konuşan Muhammed adlı Clichy-sous-Bois’dan bir genç, “Bu ben olabilirdim, küçük kardeşim olabilirdi” şeklinde duygularını dile getirdi.
