İnsan Genomundaki Gizemli Parçalar: Koronavirüs Bağlantısı
İnsan genomu, geçmişte atalarının başını ağrıtan virüslerin genetik kalıntılarıyla dolu bir tür mezarlık gibidir. Massachusetts Teknoloji Enstitüsü (MIT) araştırmacılarının ortaya attığı yeni bir hipotez, eğer doğrulanırsa, SARS-CoV-2’nin de bu genetik kalıntılara katılabileceği ihtimalini gündeme getiriyor.
Bu araştırma, Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) isimli prestijli hakemli bilimsel dergide yayımlandı. Çalışmada, bir RNA virüsü olan SARS-CoV-2’nin genetik dizilerinin, “ters transkripsiyon” olarak adlandırılan bir süreçle konak hücrenin genomuna entegre olabileceği vurgulandı. MIT’den biyoloji profesörü Rudolf Jaenisch‘in laboratuvarında gerçekleştirilen bu çalışma, son zamanlarda bilim dünyasını meşgul eden önemli bir soruya odaklandı: Covid-19’u geçiren bazı kişilerin test sonuçları neden hâlâ pozitif çıkabiliyor?
Covid-19’a yeniden yakalanmak mümkündür, ancak araştırmanın odaklandığı vakalarda durum bu şekilde değil. Doktorlar, bu bireylerden aldıkları örneklerde canlı virüse rastlamıyor, ancak yine de test sonuçları sürekli pozitif çıkıyor. Üstelik, bu yanlış sonuçların nedeni, hastalıktan hemen sonra vücutta bulunabilen sıradan virüs kalıntıları da değil. Çünkü bireyler uzun süre karantinada tutulsa bile, test sonuçları değişmiyor ve uzmanlar bu süre zarfında diğer virüs kalıntılarının yok olması gerektiğini belirtiyorlar.
Bu esrarengiz durumu çözmek isteyen araştırmacılar, laboratuvar ortamında bazı hücreleri koronavirüsle enfekte ettiler ve insan genomunun içindeki olası virüs dizilerinin kanıtlarını aramaya koyuldular. Daha kesin sonuçlar elde etmek amacıyla üç farklı dizileme tekniğinden faydalandılar. Ekip, SARS-CoV-2’nin genetik materyaline ait parçaların, enfekte edilen hücrelerin genetik kütüphanesine tıpkı dışarıdan getirilen bir kitabın yırtılmış sayfaları gibi yerleştirildiğini keşfetti.
Ancak, bu bulguların laboratuvar deneylerinden elde edilmiş olması, daha ileri araştırmalarla daha ayrıntılı bir şekilde incelenmesi gerektiği anlamına geliyor. Bilim insanları, bu durumun bireylerin gerçek yaşamında ne anlama geleceği konusunda henüz kesin bir cevap verememiş durumdalar.
Araştırmacılar, söz konusu genetik parçaların yeni ve bulaşıcı virüs partikülleri oluşturamayacağını belirtiyor. Ancak bu parçaların biyolojik açıdan iyi mi yoksa kötü bir rol mü oynayacakları henüz belirsiz. Prof. Jaenisch, “Bu noktada sadece spekülasyon yapabiliriz” şeklinde ifade ediyor. Jaenisch ve ekibi, şimdi bu genetik malzemelerin hücre tarafından proteinlere dönüştürülüp dönüştürülemeyeceğini araştırmayı planlıyorlar.
Araştırmanın yazarlarından Liguo Zhang, “Bunu yapar ve bağışıklık tepkisini tetiklerlerse virüse karşı sürekli bir koruma sağlayabilirler” şeklinde görüş belirtiyor.
Kaynak: Independent Türkçe
