Gıda Etiketleri: Son Tüketim Tarihi ve Tavsiye Edilen Tüketim Tarihi
Gıdaların üzerindeki etiket bilgilerinden gıda ile ilgili pek çok şey öğrenebiliriz. Bu bilgilerden en önemlileri arasında gıdanın ‘son tüketim tarihi’ (STT) ve ‘tavsiye edilen tüketim tarihi’ (TETT) bulunmaktadır. Ancak, bu iki tarih arasındaki farkları çoğu insan bilmediği için her yıl binlerce ton gıda israf edilmektedir.
STT ve TETT Arasındaki Fark Nedir?
Türk Gıda Kodeksi Etiketleme Yönetmeliği’ne göre, Son Tüketim Tarihi (STT), mikrobiyal açıdan kolay bozulabilen ve kısa bir süre içinde insan sağlığı açısından tehlike teşkil edebilecek gıdaların tüketilebileceği son tarihi belirtir. Bu tür gıdalar arasında süt ve süt ürünleri, et ve et ürünleri, yumurta gibi ürünler yer alır. STT’si dolan gıdalar, sağlığa zarar verebileceğinden, hemen atılmalıdır.
Diğer yandan, Tavsiye Edilen Tüketim Tarihi (TETT), Türk Gıda Kodeksi Etiketleme Yönetmeliği’ne göre, uygun koşullar altında saklandığında gıdanın kendine özgü özelliklerini koruyabileceği süreyi gösterir. Etikette belirtilen TETT tarihine kadar gıda, kalitesini en iyi şekilde muhafaza edebilir. Ancak bu tarihten sonra gıdanın kalitesi ve besin değeri azalmaya başlayabilir.
Özellikle bakliyat, çay, şeker gibi raf ömrü daha uzun olan gıdaların etiketlerinde TETT bulunur. Bir gıdanın TETT’si geçtiyse, bazı özelliklerini kaybetmiş olabilir; fakat bu durum, sağlık açısından ciddi bir tehlike oluşturmaz.
Bu nedenle, TETT tarihi geçti diye gıdayı hemen çöpe atmamak önemlidir. Eğer gıda, kötü koku veya istenmeyen bir tat geliştirmişse, o zaman tüketilmemesi ve atılması gerektiği unutulmamalıdır.
- STT: Son Tüketim Tarihi, sağlık açısından risk taşıyan gıdalar için geçerlidir.
- TETT: Tavsiye Edilen Tüketim Tarihi, gıdanın kalitesini koruyabileceği süreyi belirtir.
- STT dolan gıdalar hemen atılmalıdır.
- TETT geçmiş gıdalar, kötü koku ve tat varsa atılmalıdır.
