Biz anneler için gebelikte başlayan ”Acaba sütüm gelecek mi? Bebeğimi emzirebilecek miyim?” derdi, bebeğimiz biraz büyüdükten sonrada ”Sütten nasıl keseceğim?” korkusuna dönüşebilmektedir. Anne ile bebeğin fizikî bağlanması anne rahmine düşüp göbek kordonunu oluşturacak birinci birkaç hücre ile başlıyor ve doğum sonrası emzirme ile farklı bir boyut kazanıp devam ediyor. Bu güçlü fizikî bağlanma beraberinde duygusal bağlanmayı da getirdiği için , birden fazla sefer emzirme sürecinin bitecek olması annede güya anneliğinden bir şeyler yitip gidecekmiş üzere bir hüznüne sebep olabiliyor. Devirlerden oluşan bu hayat seyahatinde emzirmenin de bir süreç olduğu,zamanı geldiğinde anne ve bebeğin emzirme ve emme hareketi ile hafızalarda tadı kalacak biçimde vedalaşabilmesi de gerekmektedir.
Hayatımızın pek çok alanında etkin yer tutan inanç sitemleri olan dinler ve sıhhat dolayı denilebilecek tıp akademileri çoğunlukla birinci 6 ayı yalnızca anne sütü olmak üzere 2 yaş civarlarına kadar emzirmeyi tavsiye etmektedir. Ben de mesleksel deneyimlerim ve eğitimim ışığında hiçbir çocuğun anne sütünden yoksun kalmamasından yanayım fakat 2 yaş civarlarında anne ve bebeğe uygun vakit diliminde emzirmenin bitirilmesi taraftarıyım. Vakit zaman toplumsal medyada,”Anne sütü çok yararlıdır, gerekirse ilkokula kadar hatta daha ötesi emzirilmelidir.” üzere… yaklaşımlarını hem annenin hem de bebeğin ruhsal ve bedensel sıhhatine uygun olabileceğini düşünmüyorum.
Eğer bebek bu periyodunda kendi isteği ile daha az emmeye , memeyi sormamaya başlar ise siz de süreci destekleyin ve aklına getirmeyin. Bu anne ve bebek için en kolay olanıdır.Maalesef her vakit bu kadar kolay olmayabiliyor ve çocuk büyüdükçe daha da sık emmek ,memeden hiç uzak kalmamak isteyebiliyor. Şayet anne olarak sütten kesmeye kesin karara vermiş iseniz,basit cümlelerle bir mühlet sonra göğüste süt biteceğini çocuğa anlatın. Sonraki süreçte emme ortalarını olabildiğince açmaya çalışın. Bu periyot muhtemelen birkaç hafta sürecektir. Kesin kararınızı verdiğiniz vakit gün belirleyin ve o gün güzel bir göğse ” bay bay” partisi düzenleyebilirsiniz. Çocuklarda erişkinler üzere neden-sonuç münasebetine ehemmiyet verirler ve istediğinde biz ”bay bay” yaptık kâfi bir açıklama olabilecektir. Bu süreçte size eşlik edecek olan başta baba olmak üzere diğer aile bireylerinden kesinlikle dayanak alın. Elbetteki birinci günler sık sık soracaktır, hatta tahminen ağlayacaktır. Ağlamanın bedensel ve ruhsal alanda bir toksin atma metodu olduğunu unutmayın! Ağlayan çocuğunuza sık sık sarılın göğüs olmasa bile yanında olduğunuzu hissettirin. Bu yaklaşımla birkaç gün içinde sormaları bitecek ve durumu kabul edecektir. Ağladığı için süreci yarım bırakır iseniz unutmayın ki bir daha ki deneme çok daha güç olacaktır.
Neleri yapmayalım: Anne’nin tatile çıkıp çocuğu öteki bir aile büyüğüne bırakması ile olan göğüsten kesmek, çocukta terk edilme anksiyetesi oluşturabilir.
Meme ucuna sabır taşı,kekik yağı,acı biber ya da salça sürmek, ”Yara oldu” diyerek bant yapıştırmak üzere.. Davranışlar çocuğun itimat hissini zedeler.
Memeyi bıraktırır iken biberon ile süt başlamak.Gece uyandığında biberon ile besleme, gereksiz kalori,diş çürükleri, ve reflü’ye neden olabileceği üzere ayrıyeten daha sonra da biberondan vazgeçirmek farklı bir uğraşa neden olacaktır.
