Ayrılık kaygısı, çocuğun gelişimsel olarak bağlandığı başlıca kişilerden ayrılma durumunda yaşadığı uygunsuz ve aşırı kaygıyı ifade etmektedir. Bu durum, özellikle 3,5 – 4 yaş aralığında belirgin bir şekilde ortaya çıkabilir.
Bu dönemde, çocuğun odasının ayrılmamış olması, kaygı problemlerinin gelişmesine yol açabilir. 4 yaşını geçmiş olmasına rağmen hala ebeveyni ile aynı odada uyuyan çocuklarda, en sık gözlemlenen korkular arasında; karanlık, yalnızlık ve hayali varlıklar bulunmaktadır.
Çocuğa Yaklaşım Yöntemleri
Peki, bu durumda çocuğa nasıl yaklaşmalıyız? Çocuğunuzun yalnız uyumaktan korktuğunu düşünüyorsanız, onunla birlikte aynı yatakta ya da aynı odada uyumaktan kaçının. Bunun yerine, ona yalnızca uyuyana kadar, yanında oturarak hikayeler okuyarak eşlik edin. Çocuk uyuduktan sonra odayı terk edin.
Gece yarısı çocuğun yanınıza gelmesi durumunda, onu yatağınıza almak yerine onunla birlikte odasına gidin ve orada yine yanında oturarak ona şefkatli dokunuşlarla eşlik edin. Bu süreçte biraz sabırlı olmanız önemlidir, çünkü çocuğunuz birey olmaya çalışıyor, özgüvenini geliştiriyor ve kaygılarıyla baş etmeyi öğreniyor.
Eğer aksini yapmaya devam ederseniz, çocuğunuz sizinle ayrışamaz hale gelir ve bağımlı bir kişilik geliştirmeye başlayabilir. Bu durumun başlangıcı, ayrılma kaygısı bozukluğudur ve çocuklarda en sık görülen kaygı bozukluklarından biridir. Ayrıca, diğer kaygı bozukluklarının da ilk durağı olarak kabul edilmektedir.
Eğer bu konu ile ilgili zorluklar yaşıyorsanız, problemi ertelemeksizin bir uzmandan destek almayı ihmal etmeyin.
