Cemre Düşmesi: Hava Sıcaklıklarının Habercisi
Cemre düşmesi, hava sıcaklıklarının artmaya başlayacağının bir işareti olarak bilinir. Cemrelerin düşmesiyle birlikte, kış mevsiminin yavaş yavaş geride kaldığı ve baharın habercisi olduğu anlaşılır.
Cemre Nedir?
Cemre kelimesinin kökeni Arapça’dır ve kelime anlamı “kor” yani “ateş” demektir. Halk arasında, havaların ısınmaya başlaması ile ilişkilendirilen cemre, aslında doğanın döngüsünün bir parçasıdır. Cemreler, sıcaklıkların yükselmesiyle birlikte, Hıdırellez kutlamalarının da başlangıcını müjdeler.
Cemre, kış mevsiminin sona erdiğinin ve baharın geldiğinin simgesi olarak görülür. Cemre düşmesi, eski geleneklere dayanan bir olgudur ve 7 gün aralıklarla gerçekleşir. İlk olarak havaya, ardından suya ve en son olarak toprağa düşer. Her cemre düştüğünde, hava sıcaklıklarının arttığı hissedilir.
Her bir cemre düşüşü ile birlikte, sıcaklıkların yavaş yavaş yükseldiği gözlemlenir. Cemreler arasındaki sıcaklık değişiklikleri, havanın alt katmanlarından değil, üst katmanlardan ısındığını gösterir.
Cemre Ne Zaman Düşer?
Baharın gelişini müjdeleyen cemre düşmesi, ilk olarak Şubat ayının 19-20 tarihlerinde havaya düşer. Bu durum, 7 gün aralıklarla devam eder. Ardından, 26-27 Şubat tarihlerinde suya ve son olarak 5-6 Mart tarihlerinde toprağa düşer. Bu süreç, halk arasında cemrenin havaya düşmesiyle havayı, suya düşmesiyle ise suyu ve toprağı ısıttığına dair bir inançla ilişkilendirilir.
Cemre Düşünce Neler Olur?
Cemre kelimesi, kelime anlamı olarak “kor” yani “yanan ateş” demektir. İslam kültüründe, hac sırasında Müslümanların Mina vadisinde attıkları taşların yığını olarak da tanımlanır. Türk edebiyatında ise, divan şairleri cemre düştüğünde önemli şahıslara yazdıkları övgü dolu şiirlere Cemreviye denir.
Cemre, meteorolojik bir olgu olarak kabul edilir. Takvimlerde baharın gelişinden önce 7 gün aralıklarla havaya, suya ve toprağa düşer. Cemre, sıcaklık artışının bir göstergesi olarak tanımlanır.
Cemre Olayının Tarihçesi
Cemre düşmesi olayı, kökeni eski Arap toplumlarına dayanan bir hava olayıdır. Arap halkı, sıcak aylarda genellikle yüksek alanlarda yaşamaya başlarken, soğuk mevsimlerde alçak bölgelerde ikamet ederlerdi. Düz arazilerin tercih edildiği bu dönemde, yaşam alanları genellikle orta kısımlarda çadırlar şeklinde düzenlenmiştir.
Hayvancılığın yaygın olduğu bu toplulukta, hayvanların çadırlardan uzak kalmamaları için çadırın yakınında tutulmuşlardır. Kış mevsimi geldiğinde, çadıra yakın üç ateş yakılır. Bu ateşlerin ilki insanlar için, diğer iki ateş ise hayvanlar için yakılmaktadır. Havaların ısınmaya başlamasıyla birlikte, bu ateşler teker teker söndürülür. İşte bu sıcaklık artışına cemre düşmesi denir.
