Motivasyonun Davranışsal Görevlere Etkisi
Davranışsal görevlerin performansında motivasyonun etkisi, yüzyıldan fazla bir süredir araştırılmakta. Ancak, psikologlar Robert Yerkes ve John Dilligham Dodson’un çalışmaları sayesinde, motivasyonun beyin üzerindeki spesifik etkileri tam olarak anlaşılamamıştı. Popüler Science Türkiye’nin hazırladığı bir içeriğe göre, Cenevre Üniversitesinde çalışan bir araştırma ekibi, motivasyonun farelerdeki karar verme süreçlerinden önce gelen duyusal algıyı nasıl etkilediğini ortaya koymaya başladı.
Düşük Motivasyon Seçimleri Etkiliyor
Yapılan bu çalışma, aşırı veya çok düşük motivasyon seviyelerinin algımızı ve dolayısıyla seçimlerimizi nasıl etkilediğini derinlemesine incelemekte. Neuron bülteninde yayımlanan sonuçlar, öğrenme yöntemlerine dair yeni bakış açıları geliştirilmesine olanak tanıyor. Günlük yaşamda, sabah erken saatlerde işe gitmek veya öğle yemeği için bir restoran seçmek gibi kararlarımız genellikle geçim sağlama veya açlığımızı yatıştırma gibi temel ihtiyaçlarla motive edilmektedir. Ancak, karar verme süreci karmaşık bir yapı taşıdığı için, çevresel faktörler ve ruh halimiz, dikkat seviyemiz ile motivasyon durumumuz gibi içsel etmenler de bu süreci etkileyebilir.
Motivasyonun Orta Seviyesi: En İyisi
Bilim insanlarının yürüttüğü deneylerde, yüksek motivasyona sahip olan kemirgenlerin (aşırı susuz kalanlar) performanslarının düşük olduğu gözlemlenmiştir. Bunun aksine, orta seviyede susayan farelerin performansı en optimum seviyeye ulaşmış durumdadır. Sonuç olarak, fareler çok az su içtiklerinde de performanslarının yeniden düştüğü tespit edilmiştir. Araştırmacılar, bu farelerdeki algısal karar verme ile ilgili sinirsel devrelerin aktivitelerini gözlemleyerek, bu devrelerdeki nöronların, fareler hiper motivasyon seviyesine ulaştığında elektrik sinyallerinin yoğun bir şekilde akışına uğradığını keşfetmiştir. Düşük motivasyon durumunda ise bu sinyallerin zayıf kaldığı belirlenmiştir.
