10 Bin Yıl Önce Bebek Taşıma Gelenekleri
Avrupa’da keşfedilen en eski bebek mezarını inceleyen bilim insanları, insanların 10 bin yıl önce bebeklerini kundağa sararak sırtlarına veya göğüslerine asarak taşıdığını belirledi. Bu bulgular, günümüzde “kanguru” olarak bilinen bebek askılarının tarih öncesi dönemlerde de yaygın bir şekilde kullanıldığını gösteriyor. Independent Türkçe kaynaklı habere göre, araştırmacılar bu mezarı 2017 yılında İtalya’nın Arma Veirana mağarasında ortaya çıkardılar.
İskeletin incelenmesi sonucu, “Neve” adı verilen kız bebeğin dişleri, bu kalıntıların Avrupa’daki tarih öncesi mezarlarda bulunan en eski bebek kalıntıları olduğunu ortaya koydu.
Bebeklerin Taşıma Şekilleri
Mezarın içindeki deniz kabuklarının ve bu kabukların yerleştirilme şeklinin detaylı analizi, Neve’nin ebeveynleri tarafından, kısa ömrü boyunca kabuk süslemeleriyle donatılmış bir askıya sarılarak taşındığını gösteriyor. Neve’nin örtüldüğü kumaşın günümüze ulaşmamış olması dikkat çekse de, çevresindeki kabuklardaki delikler önemli ipuçları sunuyor. Araştırmacılara göre bu delikler, kabukların birbirine bağlandığını ve tekstil malzemesi üzerine dikildiklerini gösteriyor.
- Bu kabukların dikildiği kumaşın bebek askısı, battaniye veya iç çamaşırı olabileceği düşünülüyor.
- Kabukların yerleştirilme şekli, daha çok bir bebek askısını andırıyor.
- Kabukların oldukça yıpranmış olması, bu askının bebeğin doğumundan önce de kullanıldığını düşündürüyor.
Journal of Archaeological Method and Theory adlı hakemli bilimsel dergide yayımlanan makalede, araştırmacılar şu ifadeleri kullanıyor: “Çalışmanın sonuçları, boncukların, bir askı üzerine dikilmeden önce, topluluğun üyeleri tarafından uzun bir süre boyunca kullanıldığını göstermektedir.” Bu bölgede bulunan diğer bebek mezarlarında en fazla 40 kadar delikli deniz kabuğu tespit edilirken, Neve’nin mezarında 70’den fazla kabuk bulunduğu dikkat çekiyor.
Araştırmacılar, “Muhtemelen bebeği korumada yetersiz kalan bu boncukları yeniden kullanmak istemediler, ancak aynı zamanda topluluk ve ölen bebek arasında kalıcı bir bağ oluşturmak için bunlarla gömülmüş olabileceği de muhtemel” şeklinde yorum yapıyorlar.
Montreal Üniversitesi’nden antropolog Julien Riel-Salvatore ise, “Bu makale, çocuk bakımı arkeolojisine dair gerçekten orijinal bilgiler sunuyor. İnsan unsuruna ulaşmak için bilim ve arkeoloji sanatı arasında köprü kuruyor” diyor.
